Dansen dansen als een farao…… (K3)

Ja kan ik dit liedje geheel meezingen,het is het favoriete liedje van Jesmay. Op de een of andere manier schiet het bloggen er steeds bij in dus er staan nog een hele hoop onderwerpjes op de lijst maar eerst deze maar. Dus het gaat over dansen…

Door de corona hebben we weinig van onze rolstoel dansles kunnen meedoen. Natuurlijk kwam het er ook nog even bij dat we een weekje langer in Tunesië waren. We hadden het zo bedacht dat we voor de wedstrijd nog ruim twee weken konden oefenen voor de wedstrijd. Dit er dus iets ingekort met een week. Aangezien je alle afspraken en dingen moet inhalen hebben weinig tot niet kunnen oefenen. Gelukkig mochten we nog even zelf in de dansschool oefenen de zaterdag ervoor. We hadden de week voor de vakantie  nog eventjes een programma voor een van de dansen in elkaar gezet. Dus konden we nu in 1 dag dat nog even oefenen…

In de vakantie en ‘s nachts heb ik de beste ideeën. Ze ploppen gewoon op maar alleen de timing zou eens wat fijner moeten zijn. Aangezien het dansvirus weer bij mij was aangewakkerd had ik wel wat ideeën om rolstoeldansen wat meer bekender te maken bij bijvoorbeeld bejaardenhuizen of gehandicaptenzorg instellingen. Ik vind het lastig te begrijpen want je zou toch zeggen dat er meer mensen die wat jonger zijn ook in een rolstoel zitten misschien wel willen dansen. Ik heb alleen geen idee waar je ze kan vinden. Dushet idee is de jongere generatie te laten zien/ervaren hoe leuk rolstoel dansen is want het vergrijst een beetje naar mijn mening. Dus even om de tafel met degene van het rolstoel dansen, ideeën uitwisselen en kijken wat er zou kunnen. Veel dingen moeten tegenwoordig online dat is niet iedereen even handig in dus heb ik daar even mee geholpen zodoende komt het dat uiteindelijk ook op de support beurs hebben gestaan. Tijdens dit uitwisselen werd ik ook gevraagd of ik mijn solo op de wedstrijd wilde dansen om mensen te laten zien wat het is en hopelijk meer mensen te enthousiasmeren dat dit ook een onderdeel van de wedstrijden wordt. De vraag was ben je klaar om je solo te laten zien: ja tuurlijK….

Halverwege de week vroeg ik me echt af waarom ik ook alweer ja tuurlijk had gezegd. Iets met enthousiasme en niet nadenken en er dingen uitflappen. Afijn, dus alle tijd die ik tussendoor had heb ik mijn solo geperfectioneerd. Omdat ik heel erg mijn energie moet verdelen was het elke keer een half uurtje. Maar ja, dan ben je zo lekker bezig en enthousiast dan wordt het vanzelf een uurtje. Geloof me ik heb die week echt heel veel spierpijn gehad waarvan ik nooit had gedacht dat ik die spieren in mijn rolstoel gebruikt. Ook had ik bedacht dat ik wel een bepaalde techniek kon uitvoeren waarbij je draait zonder je handen aan de pols te bewegen. Dit resulteerde in: naast de rolstoel liggen. Oké misschien moet ik dit niet voor deze wedstrijd/demo willen.

Ik heb gekozen voor een musical Genaamd Chicago, ik heb een aantal nummers met elkaar gemixt om er een beetje actie in te houden. Dit nummer heb ik al meerdere keren op toneel uitgevoerd dus het idee lijkt me makkelijk je hoeft alleen je benen te gebruiken. Natuurlijk was dit niet helemaal zo maar uiteindelijk is het best aardig gelukt gezien onze omstandigheden… ik moest wel lachen want vanuit het theater werd altijd gezegd ja staat altijd half naakt op het podium, trek je kleren nou eens aan. Negen van de 10 keer was ik inderdaad een personage van de hoerenafdeling. Deze musical komt daar natuurlijk lekker dichtbij. Maar ach, de muziek is heerlijk dus netpanty aan, glittershirt en korte broekje en gaan met die banaan. (Leuke woordspeling)….

Het was achteraf wel een beetje een gek idee want we dansen nog geen zes maanden. We hebben een paar privelessen gehad bij Stella maar dat is het ook. Tuurlijk hebben allebei heel lang gedanst maar dit is toch echt wel eventjes iets heel anders. Vooral voor Richard is het anders voor hem veranderen de passen. Eigenlijk moet je gewoon helemaal opnieuw beginnen voor de staande partner worden en allemaal andere passen bedacht en voor degene in de rolstoel moet je ook leren hoe je kan bewegen. Ik heb de pech dat ik niet dagelijks aan het hoepelen ben. Oftewel ik rij meestal in de elektrische stoel vanwege mijn handen kracht en spasmes. Voor mij is het dus dubbel lastig hoe je dat ding een kant op krijgt of kan stoppen en bewegen. Maar goed, we hadden allebei wel weer het fijne gevoel om op de dansvloer te staan.

Een rolstoel danswedstrijd kan je op verschillende manieren doen. In Jip en Janneke taal uitgelegd: heb je  bent staande partner en een rolstoelpartner dit noem je combi.  of  je zit beide in een rolstoel dit is duo. Je hebt drie verschillende klasse de D-klasse dat is de startersklasse, de A-klasse en de hoofdklasse. Ik vraag me nog steeds af waar de B en C klasse Zijn gebleven maar blijkbaar heeft niemand daar druk over gemaakt. Ook heb je twee verschillende levels afhankelijk van je beperkingen zodat de wedstrijd wel eerlijk is.  Wij deden mee in de combi D klasse.

Op de dag van de wedstrijd ging Jesmay en ingrid ook mee. Stella was jury lid ook extra spannend want die ziet meteen als je aan het smokkelen (lees klooien) bent. We Hoefde gelukkig niet heel vroeg op te staan maar wel iets eerder te komen voor de demonstratie solo. Jesmay vond het fantastisch, make-up en haren doen en tuurlijk wilde zij ook. Voor mij was het wel weer even wennen, want met je motoriek en spasmes is het best lastig om je haar netjes te maken. Met de make-up gebeuren had ik al hier en daar een beetje geoefend het kost alleen veel meer tijd.

Dus huppa op weg naar Steenwijk, daar staan nog een paar van de groep meedoen. Na corona en een tijdje er uit zijn geweest is het best heftig onweer op een wedstrijd te zijn. Ook heb je geen flauw idee hoe het liep want we waren tussen de NK van de valide (staan de mensen) in gepropt. Dit waren de mensen in wedstrijd kleding dus de hoogste niveaus. Het idee van time Table et cetera kende ze niet. Op een gegeven moment kwam er een grote iets wat gezette meneer op mij af. Dan besef ik me weer hoe klein je bent in een rolstoel. En hoe moeten die kleine kids dat ervaren. Hij vertelde dat ik naar die en die klasse mijn solo ging doen. Alleen had ik geen idee welke klassen wanneer ging dansen dus omkleden en klaar staan bij de ingang van de dansvloer. Die overigens echt heel slecht was bedacht want er was al een opstapje van 7 cm. Dus bedenk even elke rolstoeler moesten een soort van opgeduwd trokken geworden. Heel goed over nagedacht, niet dus.

Voor mij was er een ander stel die ook een freestyle ging doen. Hun waren een duo en dat zag er heel leuk uit. Daarna was het mijn beurt, ik vond het best spannend want ik had de vloer nog niet met mijn rolstoel gevoeld omdat het allemaal wat chaotisch ging. Dus door Richard en een andere man de vloer opgegaan trokken en naar het midden rijden. Jeetje wat is die vloer groot als je er alleen opstaat. Ik heb haar expres voor gekozen om niet met mijn gezicht naar het publiek te starten. Ik moest even wachten tot dat muziek gestart werd en bedacht me toch echt  waar dat gat in de vloer was.. ik kan twee dingen doen of netjes mijn dingetje afmaken maar er zijn allemaal mensen van de latin van de hogere klasse’s of ik kan maar helemaal voor gaan. Ik heb het laatste gekozen. Ik heb dan wel niet veel rolstoel dans ervaring maar theater en dans ervaring wel dus dat wil ik wel laten zien.

Toen ik mij omdraaide dacht ik Shit wat veel mensen. De meeste waren aan het opruimen of inpakken omdat het eigenlijk pauze was. Maar al snel stopte ze, aangezien de meeste mensen het nummer all die jazz wel kennen werd er al snel mee geklapt. Dus dan nog maar even een extra sexy gezicht, schoudertje erbij, beetje de fotograaf uitdagen, grote bewegingen want je voelt je echt enorme klein op zoeen grote vloer. Had ik dit pasje hier bedacht? Geen idee maar lachen en doorgaan … Hier en daar werden er een oehhh, Ahh geroepen. Voor het eerst dat ik me weer een beetje vrouw en sexy voelde in mijn rolstoel. Het is normaal zoeen grof en onhandig ding verre weg van sexy dus. Aan het einde kreeg ik een enorm applaus. Oohhh jeetje hoe bedank je eigenlijk het publiek in je rolstoel?? Iets wat met een buiging (die meer weg had van een neergestorte meeuw) en snel van de vloer af… tot zover het professionele gedrag . Wow Wat een heerlijk gevoel was dat; merkte ik achteraf. Ja, dit is echt wat ik had gemist. Als ik naar het filmpje kijk ben ik ook echt trots wat ik heb gepresteerd voor zo kort met rolstoel dansen. Maar goed ik zie ook genoeg dingen die nog verbeterd moeten worden. Maar dat is voor later.

Daarna stond er nog flink wat tijd tussen wanneer onze ronde zou starten. Maar omdat je dat niet weet gingen we toch maar even snel omkleden. Dat is het oefenen op zaterdag was ik er achtergekomen dat mijn jurk veel te lang was. Helaas met deze jurk is dat niet even snel in te nemen maar dat gaf wel wat extra stress. Ook dat opstapje van die vloer was niet mijn favoriete ding. Maar het is onze eerste wedstrijd wat kan ons het schelen we gaan ervoor we doen wat we kunnen. Helaas was het niet mogelijk om veel in te dansen. Niets aan te doen, het is niet anders.

Beroemd of berucht? Toen we stonden te wachten werden we ook nog herkend van tv. Er kwam een dame naar ons toe en die zei ik ken julie . Bij mij gaat er sowieso geen belletje rinkelen dus ik doe er geen moeite maar ik zag aan Richard zijn hoofd dat hij haar ook niet kende. Ze vertelde dat ze ons had gezien van hart in actie. En dat ze het zo leuk vond dat wij hier nu stonden. Zé had de aflevering met tranen in haar ogen zitten bekijken. Oh wat leuk en toen moesten we op ……Haha fijne afleiding

Onze eerste drie dansen waren we erg zenuwachtig. Het was de Engelse wals, quickstep en samba. Ook zoiets geks ballroom Latin door elkaar. Onze dansen hadden af en toe opeens een freestyle karakter. Maar goed de tweede ronde ging het wel wat beter. Alleen iets met in de maat dansen lukte niet helemaal. In onze klasse was er nog een ander stel van een andere dansschool, en we waren samen met het andere stel van de groep. We hebben er vooral een leuke dag van gemaakt. Uiteindelijk hebben ook nog de eerste plaats gewonnen. Vooral Jesmay was ontzettend trots op ons zo leuk om te zien. Die gouden medaille maakte het wel heel bijzonder. Ze had hem op maandag mee naar school genomen en verteld dat zij die had gewonnen Want ze was ook de hele dag mee geweest en wat ons goed geholpen. Oeps Haha

Het was ook erg leuk om te zien hoe de andere klasses dansten. Vooral omdat in onze groep niet heel veel wedstrijd dan zo zitten heb je geen idee wat je ervan moet vinden of wat je moet verwachten. Ook is het gek dat er niet heel veel filmpjes op YouTube staan maar des te leuker was het nu om het in het echt te zien. We konden niet goed zien wat het doel is waar we naar moeten werken. En dit is ook wat we willen. Het was weer heerlijk om samen op de vloer te staan, samen te dansen en samen iets te doen. Wat is dat toch meer gemist dan dat we hadden verwacht. Na een lange dag werd het tijd om naar huis te gaan. Maar eerst nog even langs de grote gele M. Het was heerlijk om een wedstrijd te dansen het kost me alleen wel drie dagen erna om bij te komen. Maar dat was het zeker waard.We hebben nog regelmatig zitten nagenieten van de filmpjes. Nu het vakantie wordt hopen we onze programma’s van de andere dansen af te maken. En wie weet volgend jaar na het NK in een hogere klassen te starten.

Omdat een aantal mensen ernaar vroegen heb ik hier de link naar de uitzending van hart in actie van ons:

https://www.kijk.nl/programmas/hart-in-aktie/iOubScyCW0G