De huh? Corona? hoe dan?

Ja ook wij hadden corona. wij hebben altijd in ons achterhoofd gehouden dat haas niemand er kan aan ontkomen om corona te krijgen. Alleen maar hopen dat we niet op het drukste moment zijn. Zodoende Jesmay was niet lekker, hoesten snot neus ect. Je kent het wel. Maar ook richard voelde zich ook niet zo lekker. Nou vooruit dan maar voor die 2 testafspraak maken. En als we dan toch gaan laat ik mezelf ook wel even testen. Dus hoppa maar het is station in Badhoevedorp. Gelijk dezelfde avond hadden we al de uitslag. Wat bleek richard en ik positief en jesmay niet hoe kan dat nou?

Wacht even, ik ben ook positief. Huh, ik heb nog weinig tot geen klachten. Beetje hoofdpijn, wat lamlendig maar ja met MS ben je dat wel vaker ahahah. En wat droge keel. Wat gek, maar toch ook wel even schrikken. Niemand weet hoe het met mijn ziektebeeld gaat verlopen in combinatie met corona. Oke maar nu alle mensen die bij ons zijn geweest het laten weten. En dat zijn natuurlijk nogal wat mensen want je moet iedereen die je heb gezien 5 dagen voor detest contacten. Het eerste wat je denkt is: ik hoop maar dat we niemand besmet hebben. Wat een naar om te doen:hai, wij zijn positief getest hou jezelf in de gaten. Daar zijn we ongeveer wel de gehele avond mee bezig geweest. We hadden net respijt weekeind gehad(volgende blogje). Bij elkaar Waren we in contact geweest met minimaal 14 mensen. Jesmay haar vriendje was zondag bij ons geweest en ik had hem geschminkt voor helloween. Ik was Natuurlijk hartstikke dichtbij met mijn gezicht. En met die heb ik in de auto gezeten. En met die heb ik dat en dat gedaan. Oowwwhhhoooo

We hadden allebei zoiets van: we zien wel hoe het gaat en we wachten wel af. Je kan er toch niks aan doen. Richard werd met het uur slechter, veel te hoesten, benauwd, moe hij gaat helemaal niet lekker. Hij is naar bed gegaan en er niet meer uitgekomen. Ik voelde me een beetje lamlendig maar dat was het ook wel. Jesmay daarin tegen hoesten  zich helemaal suf en die neus die blijft maar lopen. We hadden gelijk weer allemaal lieve mensen die hun hulp aanboden. Boodschappen doen, medicatie ophalen, pakketje wegbrengen etc. Er kwam zelfs iemand een soepje brengen. Super lief allemaal! We zijn echt verwent met zoeen groot, lief, behulpzaam vangnet.

Dan Belt de volgende dag de GGD voor het contact onderzoek. Je bent met deze dame een half uur tot drie kwartier bezig. Bij mij werd het een uur . Er wordt van alles gevraagd. Of ik ook even mijn medicijnlijst wil doorgeven. Tuurlijk heeft u even……. Waar denkt u het te hebben opgelopen? Echt geen idee? We zijn allemaal altijd heel voorzichtig geweest. Dezelfde lijst moest ik ook voor jesmay doornemen. Kan het kind in quarantaine? Tuurlijk mevrouw, geen enkel probleem! Ze is vijf jaar en kan alles zelf. De dame in kwestie moest wel lachen en legde uit dat je nee moet zeggen want het wordt opgenomen.

En verder met de volgende vragen: Wie heeft u allemaal gezien … etc. Ik krijg een hele uitleg met wat we allemaal moesten doen en ook een mail met brief die we naar onze contacten kon sturen. Omdat Richard niet lekker was vroeg ik of ik het ook voor hem kon doornemen. Maar dat mocht niet hij stond bij een ander ingedeeld. En daar gingen we weer: Richard bijkletsen, bespreken wat we moesten  doen en wie we nog echt even moest contacten met de gebruiksaanwijzing van de GGD. Ohh aan het einde Werk nog even uitgelegd dat het een advies is. Dus ik vroeg dus ik hoef het niet te doen. Nee mevrouw, het is een advies. Ook gek maar tuurlijk heb het wel gedaan.

Later die dag werd Richard ook gebeld. Ook hij was een half uur met de persoon aan de lijn. Het enige vervelende was dat hij een hele andere gebruiksaanwijzing had gekregen. Hé dat Klopt niet, de andere dame zei iets anders. Op een gegeven moment wisten we het niet meer. Uiteindelijk heb ik maar even met de RIVM gebeld ook ik heb ruim 20 minuten in de wacht gestaan maar ik had wel een hele aardige dame aan de lijn die echt behulpzaam was en alles goed ging uitleggen. Ze vertelde dat ze meer hoorde dat er verschillende verhalen waren. (Ehh doe daar wat aan dan?) maar dat de RIVM leidend is.

Het plan was als volgt: Wanneer ik klachten vrij was moesten we er voor jesmay vijf dagen bij optellen. Dan mochten we kiezen of laten testen en als ze negatief was weer naar school of 10 dagen in quarantaine. Aangezien ze al twee keer was getest hebben voor optie één gekozen. Ondertussen moest Richard wel in quarantaine. Hij mocht maar 1 wc gebruiken om jesmay niet te besmetten, niet uit zijn kamer en veel luchten. Maar alle hulp die we normaal hebben kon natuurlijk niet doorgaan. Aangezien Richard uitgeschakeld was kwam er veel op mij neer. Dat was weer een momentje met je neus op de feiten. Hoeveel energie kost alleen douchen? Alles zelf doe, De gehele dag met je kind zijn. Gelukkig is ze nu oud genoeg dat ze ook even een uurtje zelf tv kan kijken zodat ik toch mijn rust uurtje had. En haar hoor je natuurlijk niet klagen omdat de tv moet kijken omdat mama moest rusten. De derde dag kwam ik naar beneden krijg ik de opmerking: mama je zit er nog wel moe uit hoor, ga nog maar even slapen. Volgens mij ben ik in de omgekeerde wereld beland ha ha ha ha.

Omdat Richard in quarantaine was ging ik bij Jesmay logeren. Wat natuurlijk een groot feestje was! Mama kwam in haar kamer slapen en ook nog wel voor een heleboel dagen. Voor mijn lijf was het minder feestje want die is een goed bed gewent. Maar goed het was eigenlijk best wel even gezellig. Elke ochtend hadden we even een knuffelmomentje en ook jesmay sliep wat langer. We hebben echt een aantal dagen op elkaars lip gezeten. Maar uiteindelijk vonden vonden we onze weg. Heerlijk samen geknutseld, spelletjes gedaan, jesmay heeft ook heel wat uurtjes zelf gespeeld. En de dame heeft even voor thuiszorg gespeeld. (Don’t worry het zijn homeopathische pillen),

Ondertussen ging het steeds minder goed met Richard. Hij voelde zich totaal niet lekker. In de douche is een hij even weg geweest / out gegaan. Hij was blij dat hij op de douche stoel zat maar heeft wel een stukje gemist.  opeens dat hij met zijn hoofd tegen de muur. Dat was voor mij het moment dat het klaar was. Dit gaat niet goed en ik ging de huisarts ging bellen. Voor een keer de 1 ingetoetst omdat ik het best wel spoed vond. Zoeen grote man als een bleek, zielig vogeltje. De huisarts kwam maar de waardes waren Goed, voor de rest konden ze weinig voor hem betekenen helaas. Het was uitrusten en slapen en goed eten en drinken. Dus meneer zat in een vijfsterrenhotel en er werd ontbijt ontbijt, lunch en diner op bed gebracht. Met zijn eetlust was niets aan de hand. Na een paar dagen ging het stapje bij stapje beter. Maar hij blijft moe en hoofdpijn hebben en s na weken nog steeds niet te aan werken. Dit wordt wel even spannend omdat hij aan het eind van het jaar Weer volledig aan het werk moet zijn. Hij zit namelijk al bijna twee jaar overspannen/burn out thuis. Als we dat niet gaan halen moet hij ook aan een uitkering. Voor nu hopen we dat hij snel kan gaan op bouwen.

Toen ik klachten vrij was mochten we jesmay testen. Wat is het ook een topper. Ze gaat gewoon rustig zitten en laat de test doen. Natuurlijk wel achteraf even mopperen dat het zou kriebelt in je neus. Op zondag mochten de dames weer loslopen. We zijn maar even samen gezellig gaan winkelen bij de Action. Conclusie gaan niet samen winkelen bij de Action met je dochter. We kwamen thuis met de helft van de dingen die we niet nodig hadden. Maar ach, het was even wel heel gezellig en we hadden genoeg leuke dingen om te doen.

Op maandag mag ze weer naar school. Helaas moet ik voor de thuiszorg nog een week wachten wegens hun protocol. Ik had heel veel geluk dat het eigenlijk respijtweek was en dat richard dus een midweek weg zou zijn. Alle plannen waren voor de ochtend en de avond al geregeld.Dus de mensen die bij ons werken hadden de keus of ze het aandurfde om ons helpen. Wat overigens gek is dat al die mensen die bij ons werken, die bij ons langskomen, die ons helpen waar dat allemaal niet besmet. Alle testen waren negatief. Heel fijn natuurlijk en ook gelukkig dat we niemand besmet hebben. Maar het is wel een beetje: huh hoe kan dat nou?

Iedereen, waaronder ik zelf ook, hield  natuurlijk zijn hart vast: hoe zou ik hieruit komen, wat gaat corona met mij in combi met de MS doen. Maar ik heb echt ontzettend veel geluk gehad en dat hadden we allemaal niet verwacht. Ik was een paar dagen niet echt lekker maar heel ernstig was het niet. We zijn best even bang geweest maar het pakte voor mij redelijk goed uit, helaas voor Richard wat minder. Zou dat toch iets met het geslacht te maken hebben????? 1 ding we zijn iederval even een tijdje immuun ervoor. Geeft stiekem toch wel een fijn gevoel.