Deel 3: ❤️ in actie – de dag zelf

De volgende ochtend do 7 januari zou Richard opgehaald worden tussen 11 en 13 uur, dus ik moest een smoes verzinnen om hem thuis te houden. Er zou een medisch pakketje komen waarvoor getekend moest worden door een van ons, want tja ik was naar therapie😉😉. ik denk dat ik Richard gaf nog wel even ’s morgensvroeg aan dat hij niet zeker wist of hij er wel zou zijn. Hoe gek kun je me krijgen, ik dacht weet je wat: dat lost de crew maar op. Succes.

Op weg naar de danslocatie toe, wat het Tropenmuseum bleek te zijn, begon het toch allemaal wel een beetje spannend te worden. Het Tropenmuseum is echt supermooi, ik ben heel vaak met mijn klassen geweest. Ik had bedacht dat ik daar wel even een rondje door het museum kon rijden, maar daar dacht de productie toch anders over. Ik moest op de benedenverdieping blijven, bij de toiletruimtes in de buurt, gelukkig wel een nette ruimte. Hier deed ik mijn jurk aan, werd ik gezenderd, waarna ik naar boven mocht naar een prachtige zaal waar ik me echt Prinses Sissi voelde. We miste alleen de paus nog 😂. Daar gingen we eerst nog oefenen en kwamen we erachter dat deze vloer niet zo gelijk was en behoorlijk wat weerstand bood omdat het allemaal kleine plankjes waren. Die ook niet bepaald recht waren dus opeens rijdt je gewoon naar voren Hahah. Iets met improviseren 😅.

Na het oefenen werd mijn make-up gedaan en werden mijn haren mooi opgestoken, zoals ik het graag wilde hebben. Ook wel eens leuk want normaal wordt het gewoon voor je besloten. Ze hadden eerst nog even bedacht dat ik wel mijn jurk kon uittrekken en nog een keer het binnenkomen kon filmen maar daar zagen ze gelukkig vanaf.Toen was het wachten op Richard en Jesmay. Ondertussen moest ik wel mijn dansstoel afstaan, omdat joost die nog nodig had om mee te oefenen🤔. Dat was wel een beetje gek, maar ja er was wel meer gek geweest de laatste 2 weken, dus ik liet het maar gaan.

Uiteindelijk was het moment daar en moest ik stiekem naar de plek gaan van waar ik op moest komen. Daar kreeg ik eerst een interview met Wendy en toen kwam Joost erachter dat we niet hadden geoefend met het oplopen. Zijn instructies waren: ‘houd spanning op je arm en met je andere hand rol je iets krachtiger’. Dit verliep niet helemaal volgens plan en er kwam een muur met schilderijen opeens wel heel dichtbij (had ik ze toch nog even goed gezien😂).

En toen mocht ik echt opkomen in die mooie grote zaal waarin 3 stoeltjes alleen maar stonden. Dat was even heel spannend en er ging vanalles door mij heen: wat zou richard denken? Hoe zou hij reageren? Strakjes alle maar even opbiechten(toch die paus nodig)? maar ja de show must go on and smile 😬. Jesmay vond het net zo spannend als ik en dit was goed af te lezen van haar gezichtje. Na een zwaai van mij kon ze eindelijk weer lachen.

En toen begon de muziek. Echt zoeen prachtig nummer 🥰 heeft Joost uitgekozen.Mijn eerste deel was heel statisch op de plek met armen en bovenlichaam. Toen ik begon zag ik Richard opeens opstaan en dacht ik: ‘oh die vindt het vast niet leuk of zo’. Vanaf jongs af aan heb ik erin gestampt gekregen dat wat er ook gebeurt, ook al zakt je broek af: je gaat door!!!(iets met iemand die in de bovenkant van het wand rek in de sporthal staat???). Mijn volgende pas/actie was dat ik me om zou draaien en daar zou Joost staan? en wat zie ik daar; een lachende Joost met zijn handen in z’n zakken. Hij stond totaal niet op zijn plek. Als blikken konden doden had Joost nu niet meer geleefd(hahah). Oké we gaan blijkbaar improviseren 路‍♀️, wat jullie willen. In de volgende draai zag ik opeens een flits van Richard ( dat was omdat ik zo snel draaide en niet omdat hij zo snel was藍). Toen ging hij achter mij mee doen en bleek hij opeens met me te gaan dansen. Heel Verwarrend….

De eerste keer was natuurlijk heel onhandig, want dit hadden we nog niet samen gedanst en de vloer liep af. Maar in dit geval was de bijkomstigheid van tv dus wel handig . We mochten het meerdere keren overnieuw doen. Hoe vaker we de dans deden, hoe meer we ingespeeld raakten op elkaar en hoe meer het bij het gevoel van vroeger kwam. Dit was echt heerlijk. Er was 1 keer dat we echt weer samen over de vloer vlogen. Dat hoorde we ook van de crew aan de kant. Echt heel gek zoeen grote zaal en weinig mensen.

Ik zie nog het koppie van Jesmay de trotsheid straalt eraf. En maar wip wapppen op het stoeltje totdat ze de bloemen mocht geven. En natuurlijk ook het gespannen gezicht van mijn nichtje .. de veroorzaker . Nee hoor hartstikke leuk dit heeft ons echt weer even Positieve energie gegeven

Ook Jesmay had een zender en zoeen interactieve applicatie op haar shirt die ze niet mocht aaien anders kwam dat op het geluid. Nou, Succes 😅. Zij door de microfoon mogen praten en luisteren, ze hebben uitgelegd dat alles het zelfde moet zijn video en wat ze precies moest doen. Nou kleine draak heeft het echt fantastisch gedaan. Zodra we weer opnieuw gingen had ze meteen door dat ze de handen het zelfde moest pakken als de eerste keer. Gedurende de dans(en) heeft ze verder heerlijk zitten kijken en wachten om mij bloemen te mogen geven. Wendy is haar grote vriendin geworden. Samen lolly’s eten, lekker kletsen(doet ze anders nooit ) en tikkertje spelen door het museum.

Toen wij dachten dat alles klaar was moesten we alleen nog even een interview doen, waarvan we beide niet meer weten wat we gezegd hebben. Dit is dus ook voor ons een verrassing woensdag 3 maart. Toen we thuis kwamen hebben eerst even gezellig met elkaar op bed gezeten en alles besproken. Ja richard had ook wat uit te leggen. Het was zo grappig hoe nu alle stukjes op hun plek vielen. Bv hij beweerde dat hij naar de boekwinkel was gegaan om het lot in te leveren, alleen het lot lag nog op de kast. En ik die opeens wel heel veel therapie had. En richard die met een Om weg is gereden naar de oefenlocatie zodat ik hem niet zag. En onze kleine draak heeft het fantastisch gevonden. Iedereen was gesloopt het heeft mij ruim 2 weken gekost om ervan te herstellen maar dat was het echt 3 dubbel waard.

We hadden het allebei zo leuk vonden en zo enthousiast. Dat we wisten dat we dit verder wilde oppakken. Weer samen dansen net als vroeger. De eerste rolstoel boogie wooogie-ers? Het plan was al een paar keer langs geweest maar het is toch weer een stap achteruit, maakt het meer echt & met je neus op de feiten. Accepteren blijft een dingentje. Aangezien dit zo lekker ging , we het gevoel weer terug hadden wat we allebeihebben gemist willen we dit gaan oppakken. Met onze dansschool ponne hebben daar ontzettend geluk mee die willen ons heel graag helpen. Zo ontzettend lief. Dus eventjes een hengeltje uitgegooid naar de crew. Het bedrijf die de rolstoel aan hart in actie heeft geleend heet double Preformce. Dus wij daar met de directeur gebeld. Die vond het ontzettend leuk en wilde ons de rolstoel voor behoorlijk goedkoper aanbieden.super bedankt! Er kwam een dame met meerdere stoelen maar uiteindelijk bij ik toch bij dezelfde gebleven. Dit bedrijf richt zich veel op allerlei sporten voor gehandicapten en het merendeel is wel meer richting professioneel. Ze willen ook meer gaan betekenen voor mensen in de recreatieve sfeer. Wat natuurlijk ontzettend fijn is want sport rolstoelen zijn echt enorm duur als je echt aangemeten wil hebben en van goeie kwaliteit. En daar waren wij natuurlijk een goed begin van.☺️. Echt super fijn! We hebben nu af en toe onze eigen dancing with the stars in onze woonkamer☺️. En ook draakje kan er goed mee omgaan. Het is soms gewoon ruzie wie er nou op de rolstoel mag zitten.😂💪🏻.

Aangezien ik de afgelopen tijd weer een stukje achteruit ben gegaan gebruik ik mijn Rolstoel nu steeds vaker in huis. Het is prettig om er wat meer feeling mee te krijgen en uiteindelijk weet ik dat het toch gaat gebeuren. Natuurlijk moet ik ook weer elke keer even terug denken aan onze show. Dat maakt ze een stuk positiever. Dus nu hopen dat we dat de Corona gauw … en dan kunnen we echt gaan oefenen. Maar deze heerlijk, mooi en fantastische ervaring neemt niemand ons meer af 💋💋.