Productieve weekjes 2 : anders is niet altijd verkeerd

Ik had vorige keer al een beetje verteld dat er bij de thuiszorg al wat gedoe was.het liep niet heel vlekkeloos door wat meningsverschillen met de leiding. Door het hele gedoe met de het infuus kon mijn eigen thuiszorg niet de zorg bieden voor de infuuspomp. Doordat het verzoek niet was aangekomen hadden ze al een terminale patiënt aangenomen. (Ik had wel al van te voren gewaarschuwd). Aangezien er een heel heftig gesprek is geweest met happy nurse dat mijn eisenpakket pakket te groot was. En dat ik te complex was en te veel aandacht vroeg, wij denken eigenlijk dat hij de zorg niet meer bieden. Helaas was er daardoor een behoorlijke breuk in het vertrouwen gekomen.

Doordat hun de zorg niet meer konden bieden moest er gezocht worden naar een andere thuiszorgorganisatie. Daar was die mevrouw van het ziekenhuis aan de telefoon heel blij mee en reageerde dat lekker op mij af. Kon er ook nog wel bij. Uiteindelijk was Amstelring bereid om de zorg te bieden. Helaas dat was dat alleen mogelijk op de late ochtend of begin middag. Waardoor kwamen mijn rust momenten en afspraken enorm in de knel. Het waren allemaal hele aardige flexibele dames met veel begrip voor de situatie. Wat opviel is dat ze erg professioneel zijn, ze wisten wat ze aan het doen waren, nette registratie, hadden een totaal ander protocol. Wat heel anders was als wat de vorige keer was gedaan. Veel beter gericht op desinfectie schoonmaken en in de gaten houden van huid en lijn. Hun vertelde mij dat dit het vaste protocol was. Achter af bleek dat elke organisatie zijn eigen protocol maakt naar aanleiding van de richtlijnen.🤷🏻‍♀️

In eerste instantie had ik gezegd dat ik wil niet weer wilde wisselen, weer nieuwe mensen, weer wennen, weer heel veel energie kwijt en opnieuw vertrouwen op moeten bouwen. Uiteindelijk voelde het bij Amstelring zo fijn na drie dagen dat ik een balletje op heb gegooid of ze een oriënterend gesprek wilde. Ik had kort even uitgelegd waar ik tegen aan liep en wat ik nodig heb om het enigszins soepel te laten verlopen en. Helaas hadden geen plek meer en kwam er ook voorlopig geen plek. Wel had ze een aantal andere organisaties in de buurt die ze kennen. De ambulant begeleider er hebben contact gezocht en hadden er een goed gevoel bij.

Dus zo gezegd zo gedaan . En Op maandag hadden we een gesprek gepland met Richard, ambulant begeleider en ik. Zelf had ik een lijstje gemaakt wat voor mij de ideale situatie zou zijn met het idee dat we daar natuurlijk wat van konden afstrepen.

Tijdens het gesprek was al snel duidelijk dat het niet zo veel moeite was en misschien wat kleine aanpassing nodig waren maar dat dit goed te doen was. Eigenlijk kon alles geregeld worden. We zaten er echt met open mond bij: zo kan het dus blijkbaar ook? Het was echt een enorm fijn gesprek. Er werd menselijk meegedacht, inzicht in de situatie, en begrip. Het belangrijkste bleek achteraf dat ik als het even niet ging gewoon zorg mocht weigeren zonder consequenties. Het is geen onwil maar onmacht als het gebeurd. Achteraf gezien was dat wel het allerbelangrijkste waar ik bij de andere organisatie over viel. Maar dat weet je pas achteraf…….leermomentje.

Ze konden gelijk de volgende dag al beginnen. Ik wilde de eer aan mezelf houden dus heb netjes opgebeld om het af te zeggen en te overleggen wanneer hun konden starten. De meneer van happy nurse hing zo wat de vlag uit, ik heb hem ook wel gemeld dat het wat minder enthousiast mocht.

Ik zit nu bij activite, ik heb 3 vaste dames, de een is mijn accountant, klinkt erg grappig vind ik. Maar eigenlijk is ze gewoon mijn aanspreekt. En de andere is mijn tweede aanspreekpunt die had ook zoeen leuke naam maar daar kom ik nu niet op. Eigenlijk komt het op het zelfde neer maar ik denk dat ze gewoon een naampje moesten hebben. Er komt nog een derde dame bij die heb ik nu een paar keer gezien maar toen ging het nog even niet zo soepel. Maar he dat had ik vorige keer ook en toen klikte het na één tijdje super. dus ik geef haar nog gewoon even de tijd

De 2 dames hadden door dat het een beetje veel was. Toen hebben ze er zelf voor gekozen om eerst te laten wennen aan deze twee dames en nu wordt het tijd om de derde dame in te vliegen. Het is soms zo fijn dat het met je wordt meegedacht en gehandeld wordt zonder dat je het hoeft te vragen. Wat ook fijn is dat ze naar je mening vragen, maar ook dat je jezelf in de gaten houden en daar dus op reageren. Soms zijn dingen gewoon voor ons maar een ander ziet bv na een paar dagen verschil in bv je motoriek.

Ik ben heel blij dat we de stap hebben genomen om toch over te stappen. Het leverde na al bijna drie weken energie op. En dat is toch Waarvoor we deze stap hebben genomen. Zodat je je energie aan leuke dingen kan besteden. Mijn energie is zo eigenlijk een soort spaarpot. Je spaart beetje bij beetje op en je kan het maar een keer uitgeven.😅.

Hun werken met een specialistisch team. Deze wordt ingevlogen als er aparte bijzondere dingen gedaan moeten worden. Daaronder valt mijn infuuspomp waar we deze week weer aan mogen beginnen hoera😭😭😭. Ook valt de picc-lijn daaronder. zo is het zo als je een jaar lang een bepaalde medische handeling niet heb gedaan, is het de bedoeling dat je een keer kijkt en een keer de handeling uitvoert met een andere verpleegkundige die dat wel heeft gedaan. Ik denk persoonlijk dat het een heel goed systeem is. Doe meer met minder gebruiken elkaars ervaringen en leer van elkaar. Het vraagt natuurlijk wel Om een behoorlijk stukje planning. Maar daardoor mogen mijn 2 aanspreekpunten wel eerdaags ook de pomp en picc-lijn verzorgen. Jippie dezelfde gezichten en niet weer andere.

Zeker bij mijn account 🤣🤣het voel ik me erg op mijn gemak. Soms is het gewoon gezellig kletsen, soms komt er ook een vraag die wat dieper op en inhoud ingaat wat mij weer aan het denken zet. Ze houd de boel prima in de gaten, regelen het en denkt mee. Echt nu al een steun en toeverlaat. Ze Speelt in op wat ze ziet en overlegt. Laatst is ze gewoon op haar vrije dag teruggekomen voor het leren verschonen van de picclijn. Dat liep niet helemaal volgens plan waardoor ze extra veel tijd kwijt was.

Je merkt aan deze mensen dat ze hart voor hun werk hebben. Ik moest laatst wel denken toen ik Jesmay aan het aankleden was. Toch erg maar ook grappig;ik wordt geholpen met wassen en aankleden als een kind. En hierdoor kan ik mijn eigen kind wassen en aankleden. Bij dit soort dingen probeer ik maar niette lang bij stil te staan maar positief probeer om te draaien. Eerder: ik ben blij dat ik hierdoor nu nog mijn eigen kind kan aankleden.

Weer wat geleerd ander hoeft niet altijd slechter te zijn. Blijkbaar was ik niet zo complex……🤣🤣🤣grapje het is maar net hoe je ermee omgaat. Niet complex maar een uitdaging. (Ga ik dit nu echt zeggen). Ik ben blij met de dames hoe ze het oppakken, rustig benaderen en overleggen. Omdat ik steeds beter leer wat voor mij werkt kan ik het ook beter aangeven. Ik denk dat mede hierdoor ook de vertrouwensband sneller is gegroeid. Je ziet ze 2a3 keer per week thuis. Dus ze zijn echt een verlengstuk van je gezin.

En ons draakje vind de dames ook super. Ik kan steeds beter aan haar eerste reacties al zien of het gaat werken. Met die voelsprietjes merkt ze meteen of het wel of niet goed zit. Soms best handig maar ook gênant soms🙈. Nu kan ze aan 3 verschillende haar schoencadeautje, diploma etc laten zien alle extra aandacht is meegenomen. . Ze heeft alleen we een sterkte voorkeur voor 1 van de drie. Dus als er wordt gezegd dat dezelfde de volgende dag komt roept het neeeee ik wil …….. hahaha. Oeps.