Picc-lijn prik😱

Prikje hier prikje daar we zijn nog lang niet klaar.

Ik had jullie natuurlijk al een beetje verteld dat er een picc-lijn geplaatst zou worden met een infuus en dat de eerste start al een heel gedoe was. Uiteindelijk belde radiologie op dat ik vier dagen later op dinsdag een plekje was. nou ja een plekje was, eigenlijk niet maar ze zouden me even snel tussendoor doen tussen de lunchpauze. Want ja het was erg druk maar de dokter vond het toch ook wel nodig dat dat ding er inging. waarschijnlijk zou ik wel een tijdje moeten wachten want ze wisten niet precies hoe laat ze me gingen helpen maar als ik bij de neuroloog klaar was dan moest ik namelijk ook heen op die dag dan moest ik maar even melden.

Als ik denk aan een infuus denk ik aan zoeen naald je in je hand. Ik had mijn eigen bedacht om het toch maar eventjes op te zoeken. Bij mijn ziekenhuis Spaarne kan je best wel een hoop informatie vinden op de website. Aangezien ik weinig informatie hebt gehad van alle artsen en mensen die me hadden gebeld. Op een gegeven moment toen ik die laatste dame aan de lijn had had ik nog wel gevraagd hoe lang dat infuus moest blijven zitten? nou zeg ze ieder geval drie weken dan komt er een blaasonderzoek en dan misschien nog drie weken. Oké dat is wel even iets om rekening mee te houden.

Maar goed ik ging dus de folder van de piklijn even lezen. (Wie heeft die naam bedacht)? Het is dus niet zomaar even een infuus in je hand nee. Nee dit ding gaat gewoon door je lijf heen, vlak naast je hart. Dat was toch wel even slikken en een beetje een eng idee. Mijn nichtje heeft omdat ze stamceltherapie heeft gedaan ook een piklijn gehad. Die zei dat het prikken hartstikke meeviel, het allemaal niet zo’n pijn doet en dat het enger lijkt dan het is. Nou we gaan het meemaken!

Dinsdag ochtend kwam er een heel pret pakket binnen met gaasjes, slangetjes, Spuiten en nog veel meer. Bijna een kerstpakket als is het wel een stuk minder leuk hahah. Ook een koffer met een een infuus pomp en een blauwe tas. Er stond ook op ziekenhuis verplaatste zorg. Het is toch wel mooi en bijzonder dat dit allemaal zo kan.

Dus vol goede moed dinsdag naar de neuroloog. Daarna hebben we ons braaf gemeld bij radiologie Nou mevrouw, duurt nog minimaal een uur. Dus dachten we maar even een lekker broodje te halen. Ook moesten we cool-packs regelen want het medicijn moest gekoeld blijven. Leuke uitdaging met 35 graden 😅. Dus even hop naar Hoofddorp centrum. Met dit weer is er natuurlijk geen cold-pack meer te krijgen maar gelukt bestaat er bol. Nog even naar de appie een broodje halen en opeens kreeg in de zenuwen. En ja hoor we zaten nog geen 5 min in de auto. Mevrouw we zijn eerder klaar dan verwacht dus komt u maar naar de afdeling. We zijn onderweg? Zo ongeveer dan.

We hadden het nog binnen 10 min gered. Gelukkig nu ervaren met de rolstoel in en uitladen. De man stond al op de gang te wachten. Bent u mvr brugman? Ja dan mag u mee komen. Het was een hele grote radiologie ruimte met een enorm scherm en een echo apparaat. 1 verpleger en 1 verpleegster Helemaal in ok-uniform. Dat gaf niet een echt rustgevend idee hahah. Ze legde ook uit dat het geheel steriel moet gebeuren. En dat het klaarleggen meer werk is dan de picc-lijn zelf. Het valt allemaal wel mee. Het lijkt enger dan dat het is. Ik moest kiezen welke arm. Aangezien links mijn arm is die ik gebruiken om met mijn stok te lopen en rechts is mijn gebruikers arm wist ik niet zo goed welke kant nou het handigste was. Hij ging het wel even overleggen met de radioloog. Uiteindelijk hebben ze gekozen voor links omdat je in principe zwaarder dan 10 kg (alsof ik dat kan) mag tillen.

Ik mag op de tafel gaan liggen en krijg twee aparte bakjes voor mijn Armen. Daarna werd een groot blauw doek er overheen gelegd met een gat erin. Daar baal ik wel een beetje van want ik wil altijd graag zien wat er gebeurt. Nieuwsgierig?? De verpleegster heeft heel lief nog geprobeerd om zo goed mogelijk zicht op te krijgen maar het was een beetje lastig. Ook kwam er een enorm stuk slang uit de verpakking. Gaat het er allemaal in (die komt bijna tot aan mijn tenen)? Nee hoor bij mannen is het zo’n 40 tot 45 cm en bij vrouwen tussen de 30 en de 35 cm. De rest snijden we af. Toen kwam de radioloog binnen een vrolijke jolige man. Ook die begon gelijk met geruststelling. Ik zie dat u het een beetje spannend vindt zei hij. waarop ik zei:vind u het gek? u gaat de slang in mijn lijf hangen naast mijn hart. Lijkt me toch wel een essentieel onderdeel van het lijf denkt u ook niet? (oeps weer een flapuit momentje ) daar moest hij wel om lachen. De slang komt in je holle ader naast je hart en komt er niet mee in verbinding.

Iedereen was geheel aangekleed, alles lag klaar, nog even de time-out procedure: naam, geboorte datum en waarvoor komt u? Eerst ging de radioloog met het echo apparaat naar de aderen kijken. Hij kon niet goed kiezen welke ader hij zou nemen. Uiteindelijk had hij er 1 gekozen en kwam en gaf hij de eerste verdoving. Dit was een gemeen en scherp prikje. Daarna maakt hij een sneetje op de plek waar hij de buis in ging schuiven. Het was een zeer naar en pijnlijk gevoel. Hij zag mijn reactie en deed nog maar een verdoving erbij. Ik heb ontdekt dat de binnenkant van je arm echt erg gevoelig is! Normaal merk je dat niet zo maar nu wel 😭. Uiteindelijk kwam hij niet veel verder. Nou dan maar een andere plekje zoeken deze werkt niet. Huh?? Dus met de echo naar een andere ader gezocht. Deze zat hoger op mijn arm dus had er helaas geen zicht op. Weer een verdoving, volgens mij roert die man met die naalden. Nee het was toch verkeerd nog even een stukje hoger. Dus weer een verdoving. Uiteindelijk 3 gaatjes en 4 Verdovingen verder zat de slang erin. Hij zat er 35 cm in en werd vast gezet met een Clipje tegen het verschuiven en een aantal speciale pleister op. Er ging ook een drukverbandje op maar dat mocht er na twee uurtjes alweer af.

Thuis aangekomen was ik echt enorm moe en ben lekker uitgeslapen even gaan slapen. Op geef ment werd ik wakker van de pijn in mijn arm. Dat moet ook haast wel want er zitten zoveel gaatjes en prikjes in. Om 6:00 uur moest Richard de cassettes met de antibiotica ophalen bij de apotheek in Hoofddorp. Het medicijn wordt speciaal gemaakt door een andere ander laboratorium die maakt deze op verzoek en levert ze in de avond af. Dus na de zwemles van Jesmay gelijk door naar het ziekenhuis. Hij moest een koeltas mee en kreeg nog 2 tassen vol met spulletjes. Die spulletjes hadden we ook al in het pakket gehad. Nu kan ik ongeveer een half jaar ermee doen. Beter te veel als te weinig 🤷🏻‍♀️

Bij mij thuis was intussen de thuiszorg al gekomen. Het ziekenhuis had bedacht dat ze hier om 6:00 uur moesten zijn. Maar ja Richard nog met de cassettes in Hoofddorp dus dan maar even gezellig gekletst. Ook ging ik even vragen hoe lang dit nou moest blijven zitten. Het ziekenhuis had hem verteld twee weken 24 uur per dag. Oké dus ik loop 24 uur lang twee weken lang, dat is 14 dagen met een infuus aan mijn arm. weer een domper. Ik dacht een paar uurtjes en dan afkoppelen en de volgende dag weer of zo. Maar hebben ze je dat dan niet verteld?? Nou nee niet echt. En douchen? Ja dat kan eigenlijk niet. Huh nou den ken je ilona niet! Ik ben al een douches besteld en die komt vanavond. Nou vooruit dan mag je het met de thuiszorg proberen. Grapjas!

Hij vertelde ook dat dit echt heel bijzonder is dat dit thuis gebeurd. Hier hebben echt meerdere dokters zich over heen gebogen. En dat dit medicijn Geheel op mij als persoon met die twee bacteriën is afgestemd. Dat is inderdaad wel bijzonder. Intussen was Richard gekomen met de cassettes. De thuiszorg Haalde het verbandje eraf en we schrokken allemaal even. Mijn arm was echt bont en blauw. En de helft zat onder de pleisters, je zag nog niet eens alles. Nou zegt de thuiszorg: volgens mij is het nogal logisch dat het best wel zeer doet. Gohhh denk je? 😭 Die meneer is wel lekker bezig geweest. Vandaag doen we de alleen de cassette aansluiten. Maar kunnen we het nu niet een beetje schoonmaken. Nou zullen we even tot morgen wachten? Je gaat het vast niet leuk vinden als ik er nu even aan ga zitten plukken. Oké hij heeft een punt.

Nu komt er elke dag iemand langs om de cassette te vervangen. Elke 2 a 3 uur moeten de ice-packs vervangen worden ook snachts . De eerste avond vlak voor we naar bed gingen ging opeens het brandalarm van de dingen af. Aangezien er best wel wat knopjes aan zitten en we er niet genoeg van wisten hebben maar meteen opgebeld. Uiteindelijk was het slangetje uit de klem gegaan toen ik de nieuwe ice-packs erin wilde doen. Maar ik was even vergeten dat ik het touwtje en de tas ook moest meenemen.😅. Het is een soort sensor waar het slangetje in zit die alles registreert. Het is een vrij nieuw model dus zeer fijn gevoelig. Aan de telefoon werd uitgelegd hoe we hem konden stoppen. Gelukkig hadden we goed opgelet in de middag toen hij werd aangesloten. Je moest alleen even weten welke knopjes je moet hebben zonder het hele ding van slag te maken. Toen konden we naar bed maar dat was nog een heel gedoe met zo een machine en slang aan je. Maar meet in’s en out’s voor de volgende keer.