Je wordt uit genodigd voor een picc-lijn party en 2 antibiotica resistente bacteriën komen op de koffie. Hoezo een leuk blogje over de thuiszorg.

Wij hebben zo’n idiote gekke week achter de rug. We voelen ons zelf een beetje alsof we aan het verzuipen zijn. Maar oké eerst maar even de situatie: ik bleef maar last houden van die blaasontsteking en antibiotica ging het maar niet weg Natuurlijk speelde dat al een tijdje maar het werd er absoluut niet bepaald beter op. Dus de urine was op kweek gezet. Daar kwam uit dat het twee antibiotica resistente bacterie in mijn blaas zitten. Nogal logisch dat de antibiotica dan niet werkt. OK? Maar ze moeten toch weg hoe gaan we dat doen?
Aangezien iedereen op vakantie is heb je te maken met allerlei vervangers en vervanger van de vervanger. Afijn mijn uroloog had het wel overgedragen en de andere arts die had nog even met haar contact gezocht. Het plan was dat we infuus met antibiotica krijgen. Thuis zagen de bui al hangen dat ik in het ziekenhuis opgenomen moest worden. Wat nog al een dingetje is want ik heb verschrikkelijk snel last van heimwee. En daarnaast ben ik ook gewoon heel erg gesteld op mijn privacy eigen regelmaat en structuur.
Later belde deze arts weer en het plan was dat ik een picc-lijn zou krijgen en hier zou het infuus op aangesloten worden. Ik kon kiezen of we doen het thuis of ik wordt opgenomen. Door de plaatsingsafdeling kwamen we erachter dat de plaatsing van deze lijn alleen op dinsdag en donderdag gebeurd. Dus tot dinsdag mag ik geen koorts krijgen anders moet ik alsnog worden opgenomen. En reken maar dat laatste dat wil ik niet.
Ondertussen voel ik me behoorlijk beroerd en slapper de slap. Ondertussen moet ik toch wel behoorlijk zijn bijgekomen van de operatie maar echt lekker ging het niet. Eigenlijk het ging eerder achteruit. Uiteindelijk toch maar even naar de huisarts gegaan (die ik gemiddeld elke 2 weken spreek) en het overlegd. Ik blijf maar last van mijn maag en daarmee hebben doordat mijn hebben. We hebben ervoor gekozen om een behoorlijk pakketje bloed te laten testen.

Ik had nog net even geluk want ze was die week nog niet op vakantie. De laatste dag voor haar vakantie bel dus nog even op. Ik blijk dat ik een groot ijzertekort had en dat het waarschijnlijk al even een tijdje bezig was. Het kan niet aan mijn cyclus niet gaan want ik slik de anticonceptie door. Conclusie dit moet toch misschien maar even snel onderzocht. Ze klinkt niet vaak bezorgd maar nu klonk het niet echt oké. Weinig zin, grote kans op maag en darm onderzoek waar ik totaal niet op zit te wachten. Maar oké toch maar actie ondernemen
Je wil niet weten hoe een geregel Het is geweest. 😭Aangezien Jesmay de afgelopen tijd veel heeft gelogeerd had ik die vrijdag bedacht om echt even quality time met haar te hebben. Helaas viel dat idee volkomen in het water. De hele ochtend heb ik met de telefoon aan mijn oor gezeten. Elke keer starte we iets en trying daar gingen we weer. Toen uiteindelijk de belangrijkste arts belde, hield Jesmay het niet meer vol en krijg een hele boze bui. waardoor ik ongeveer 10% van het gesprek heb gehoord en onthouden. Ik snap het ook wel, alleen de timing was beroerdKleintje was ook in tranen mama ik wil ook met jouw praten, niet alleen de dokters.

Nou hopelijk werd het in de middag beter. We hadden een heerlijk uitje voor de boeg met Stella en Babs op de boot. Het was gelukt om kaas en worsten broodjes te maken. Dus huppa die in de tas bij allemaal anders lekkers en gaan met die banaan. De weg er naartoe was een uitdaging. Ergens had gestaan niet langs het water rijden. Ohh ja??? Wij hadden uiteindelijk een enorme lange weg langs het water die zo small was dat je hoopte op geen tegenliggers. 😱. Na wat bel instructie beland op de plek waar we moesten zijn. Tussendoor nog een belletje van het ziekenhuis dat ik vandaag nog even de medicatie op wilde halen voor het infuus. Zucht…. gelukkig was rich zo lief om het op te halen.
Babs en Stella hadden bedacht dat ze mijn rolstoel wel in de boot zette. Dat ding is 53 kilo maar op de heen weg hadden we geluk. Want er waren 2 heren aan het werk. Een oudere heer moest duidelijk zijn hele verhaal kwijt. Ik geloof dat hij de steiger had gemaakt en benadrukte nog even dat het zo belangrijk was om nog alles zelf te kunnen doen. Helemaal mee eens dat is nogal een strijd in deze wereld. Maar na 5 keer het zelfde te horen te krijgen was ik er wel even klaar mee. Ik ben niet zo van de herhaling. 😅
Maar goed rolstoel erin, tijd om jezelf in het water te krijgen. Na deze actie ben je daar echt aan toe en ik had nog niet eens de rolstoel getild 😂😂. Stella en Jesmay lagen er vrij vlot in. Maar babs en ik hebben wat meer moeite met de sla 🥬 van de bodem. En ik misschien iets meer moeite met temperatuur verschillen. Kan ik die ook onder de MS gooien 😬? Maar inderdaad als je erin ligt was het inderdaad heerlijk. Ik had een goede dag. 🎉Daarna redelijk goed in de boot beland en varen wat echt Heerlijk verkoelend is. En ik zat prinsheerlijk in mijn eigen troon. Helaas geen foto genomen🤷🏻♀️(had het nogal druk?)
Hehe heerlijk even. Alleen na een tijdje werd er natuurlijk weer gebeld. Of ik vanmiddag (lees NU) nog naar het ziekenhuis kon komen om mijn lijn te laten plaatsen in Haarlem zuid. Wat ze konden geen plekje volgende week vinden. Nou eeehhh mevrouw ik zit op een boot en we zijn minstens nog anderhalf uur onderweg. Ohhh dan lukt het vast niet. NEE dat lukt niet 😤.
Lichtelijk geïrriteerd, ( misschien al wat meer als lichtelijk) het voelt alsof je als patiënt geen andere dingen kan doen. We zagen tijdens het varen meerdere mensen op een band achter de boot aan drijven. Dat zag er heel relaxt uit. Even voor de duidelijkheid ik kom nooit meer die boot in. Maar babS ging er met Jesmay voor. Dit alles was een stuk minder relaxt dan dat het eruit zag. Haha maar jesmay vond het prachtig. Ze heeft het er nog steeds over, ze wil volgende keer weer. Succes babs 😇.

Ondertussen stond rich in het ziekenhuis bij de apotheek. Meneer u kunt helemaal geen medicijnen halen. Het moet speciaal gemaakt worden in een speciaal laboratorium dat duurt minstens een dag. Ohh en de order staat er wel maar is geen goede gekeurde order. Ik kreeg de dame ook nog aan de lijn. Maar we moesten het vandaag ophalen?? Ik weet niet wie dat heeft gezegd maar dat klopt niet. Oké na 19 telefoontjes bijelkaar op die dag (ja ik heb ze geteld😫) weet ik ook niet meer wie dat heeft gezegd. Maar goed ik moest urologie nog even bellen. Tuurlijk een telefoontje meer of minder maakt ook niet meer uit😭.
Ik kreeg een dame die er ook niets van snapte want ze had het zelf naar de apotheek gebracht. Ze zou het uitzoeken. Uiteindelijk belde een collega van haar. Ja mijn collega was er klaar mee. ( ooh echt mevrouw ? Nee ik vind het leuk en ben er nog niet klaar mee) maar oké, don’t shoot the messenger. Deze dame snapte ook wel dat het mij niet lekker zat. Intussen belde radiologie de lijn kon dinsdag geplaatst worden ik moest waarschijnlijk wel lang wachten want ik was ertussen gepropt voor de pauze. De dame van urologie belde kort erna ze had alles uitgezocht en alles was nu geregeld wat kon maar maandag zou nazorg nog even bellen. Ze had voor de zekerheid nog even een reminder in haar agenda gezet voor maandag dat ze het nog even zou checken. Ze snapte mijn frustratie intussen ook wel. Gelukkig maar want die maandag ging het ook weer helemaal mis.
Intussen waren we al bij het pannenkoekenhuis aangekomen waar ze ook heerlijke ijsjes hadden. Dat hoorde ik van de experts die afgelopen twee dagen daar ook al waren geweest. Nou dat ijsje maakte een hoop goed 😋. Ondanks alles nog wel een heerlijk middagje gehad. Bedankt dames💋. Maar met die telefoon was ik wel even helemaal klaar.
Zo dacht ik nog wel dat het vrij rustig was en zo heb je een uitnodiging voor de internist, maag en darm onderzoek en krijg je een picc-lijn. Wat niet echt valt onder ff een infuusje kwam ik achter 😱. Houd het nou nooit op?? Geloof me de positiviteit en moet is even ver te zoeken. Het voelt alsof we een beetje aan het verdrinken zijn in alles. Net als watertrappelen zonder bandjes?? Maar acht het levert wel weer leuke blogjes op………..
Wat een gedoe allemaal! En toch lees ik hier en daar dat straaltje positiviteit.
Je bent een held, Ilona!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik lees je blog altijd meteen en ik blijf me verbazen hoe positief jij onder alles blijft. Ook ik ken die dagen van bellen, bellen, bellen (reumatoloog, cardioloog, maag en darm) en kan me daardoor zo goed bedenken wat jij op dat moment doormaakt. En wat is die kleine meid een kanjer, ook voor haar is het toch afzien en naar om haar moeder zo mee te maken. Dit is zo anders dan dat jij en Richard het zich voorgesteld hadden, maar het geeft ook weer een hoop liefde. Lieverd ik hoop dat alles je vanaf nu meezit en dat je dan een beetje rust gegund is. Hou vol en hou de moed erin💪.
Groetjes en een dikke kus 😘💖
LikeGeliked door 1 persoon
Niet altijd positief hoor, maar dat zal je ook wel herkennen. dank je wel voor je lieve woorden
LikeLike
Jeetje, Iloon….. wat een toestand iedere keer. Hou vol en hoop dat de komende tijd iets rustiger voor jullie wordt. ❤️❤️❤️😘
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel, wij hopen ook op wat rust
LikeLike