Even een update blog tussendoor. Afgelopen week er voor het eerst 2 keer helemaal alleen met Jesmay en meneertje Albert e-fix op pad geweest. En ja we worden een een klein beetje beter een team. Laatst getest ik heb 1.45 nodig om hem uit de auto te halen. En erin 3.10 min om de rolstoel weer in de auto te krijgen. Conclusie reken minimaal 5 minuten extra als je met de rolstoellift pad gaat. ⏱
Vorige week aan het eind van de vakantie ging ik even Jesmay shoppen in oud-Aalsmeer. Aalsmeer is niet echt gebouwd op een rolstoel dat kan ik je vertellen. Het hobbelt, het loopt scheef, winkels hebben hoge opstapjes, te smalle deuren en ga zo maar door 😱.
Maar oké het plan was heel duidelijk. Eerst even langs de gemeente iets afgeven, langs een bepaalde kleding winkel, nog even langs de Kruidvat en als laatst even een lekkere donut halen bij de Lidl als traktatie voor ons werk. Op zich ging het goed vonden vrij snel een ruime invalide plek. Daar gingen we de rolstoel uitladen met de lift. Onbewust heeft onze kleine draak je al gezien hoe het werkt. En haalt is rustig even tussen de bedrijven door de voetsteun draait en plaatste ze. Plan voor vandaag was duidelijk mama ik ga je even helpen. Daar gingen we dan hobbel de bobbel over alle stenen.lift zoeken bij het gemeente huis. Ze hebben dat ding verplaatst naar de zijkant maar tenminste wel een overdekte lift dus dat is wel een pluspunt. Oversteken op het zebrapad en naar het midden van de winkelstraat. Nou ja dat was het plan. Helaas moet je dan wel de goeie kant kiezen want anders zit er geen Afritje. Op naar de kledingwinkel.
Voordat ik daar kwam moest ik best wel een pittig potje/bobbeltjes/heuveltje op. Vervolgens dacht ik dat ik een drempeltje wel nemen maar helaas niet het geval en vond meneertje efix het ook niet zo leuk. Hij sprong gelijk op de rood en begon te piepen. Heel fijn in een kleine deuropening die ook nog de enige in en uitgang is. De meneer van de winkel kwam gelijk aanlopen. Kan ik u helpen? (Niet op antwoord wachten) ik geef je wel een duwtje. Nou meneer, hij is electrisch we moeten even wachten want hij zit vast. Ik heb intussen geleerd als je dit tegen mensen zegt dat er een soort paniek ontstaat en dat ze maar blijven duwen en trekken. Iedergeval alles behalve even te wachten. Dus ik heb hem maar even iets te doen gegeven door aan de schijfjes van de wielen te draaien. Volstrekt zinloos als hij nog vast zit.🤣. Uiteindelijk kon ik hem op handmatig zetten en kon de winkel in geduwd worden. Nadat we afgerekend hadden kwam Jesmay onder moet zetten. Meneer wilt u mijn mama ook weer even uit de winkel zetten anders zitten we weer vast. Lekker ding😊. Maar goed we waren braaf de winkel uitgezet.
Intussen Op naar de Lidl voor onze donuts. Jesmay ontpopt zich tot een ware gids voor rolstoelenen omgeving. Met haar ruimtelijk inzicht is niks mis, mama we moeten aan de linkerkant lopen want daar zit een hoog stoepje. Intussen weten we ook waar overal de liften zijn en niet. Onbelangrijk ook alle toiletten. Ons draakje is zo bijdehand dat ze natuurlijk overal even naar het toilet moet. En met haar lieve oogjes krijgt dat natuurlijk ook nog voor elkaar. Ga je even plassen voordat we weggaan? nee ik hoef niet. 5 minuten later; mama ik moet plassen; dan had je thuis om te gaan. Nee hoor mam hier is ook een toilet hier ben ik vorige keer al geweest. Bijdehandje 😊.
Supermarkten zijn gewoon niet gebouwd op mensen in een rolstoel. Gelukkig zijn er vaak een hoop aardige mensen die wel even een handje willen helpen. En ik heb het geluk dat ik ook nog vaak gewoon even kan staan. Maar anders had je toch echt een probleem. De donuts die wij lekker vinden liggen namelijk in het bovenste vakje vlak naast de zakjes die nog hoger liggen. We hebben onze tactiek: Jesmay staat op schoot, ik hou haar benen vast en zij vist er dan twee donuts uit. Ik de hoop dat het er 2 zijn en niet vanalles door de winkel vliegt. Maar goed we hadden ze zeker verdient en we waren beide gesloopt. Mama? Zullen we een filmpje kijken en de donut eten? Goed plan schatje😍.ja mama, ik heb echt hard gewerkt hoor. Wat een gedoe met die rolstoel he. Maar je heb super goed geholpen hoor. Ik vind jouw helpen zo leuk. Nou dan smelt je hart toch?!?
Vandaag hadden we een meiden dagje. Ik heb dinsdag een zenuwblokkade gehad(info volgt in een andere blog) dus dat betekend voor mijn 2-3 dagen bedrust des te sneller kom je er boven op. En voor Jesmay 3 dagen door verschillende mensen gehaald en gebracht worden. Bij verschillende mensen eten en spelen etc. Iedereen is super lief en Jesmay doet het verschrikkelijk goed, ze is lief, vermaakt zich goed maar toch is het ook een aanslag op zoeen kleintje. Dus vandaar vandaag meidendag: gezellig naar de theatershow van Fien en Teun.
Ik heb lang getwijfeld, hoe ga ik dit doen? kan ik dit wel? Moet er niet iemand mee? Maar ach som overschat ik mezelf wat en soms geef ik mezelf een schop onder mijn poezige billetjes. Hangt er net vanaf hoe het resultaat is 😂😅.Maar goed de shopping actie van vorige week verliep ook redelijk soepel dus let’s go.
Daar gingen we, Jesmay had eerder hele week naar uitgekeken. Van school haar opgepikt, wat lekkers in de tas en hoppa de auto in. Iets wat je in de 2 weken na een zenuwblokkade niet wil is lang zitten 😱. Maar goed wellicht wat verkeerd ingeschat een paar maanden geleden. Vlotjes hadden we samen de rolstoel eruit op naar de lift en omhoog. Gezellig samen kletsend naar het theater. Mama hoe komen we boven? Nou ehh er is vast wel een lift of helling. De buiten lift gevonden aan de achterkant van het theater, daar was een bel. Na 10 min gewacht te hebben, heb ik 1 van de vaders gevraagd of ze aan iemand konden vragen hoe de lift werkt. Er kwam iemand die ook totaal geen idee had hoe de lift werkte. Uiteindelijk was hij beneden maar we kregen de oprijplank niet naar beneden. Maar we kwamen boven en nog op tijd ook. (45min eerder gearriveerd😱).
Boven was de brandweerman voor jassen controle. Jesmay moest natuurlijk nog even plassen. Die dacht; joepie nieuwe wc🎉🎉🎉. We moesten eerst een enorm schuine helling af. De die meneer had ik echt nodig om die heuvel af te komen. Hij zich maar blijven verontschuldigingen dat ze dat nog steeds niet hebben aangepast. Maar goed bij het artiesten toilet naar de wc. Vervolgens persoonlijk begeleidt door iemand naar de zaal die nog even goede rolstoel plekken regelde. Wat een luxe hadden wij. Voor ons zat een leuke familie waar nog gezellig mee hebben zitten kletsen. De brandweer man was nog even langs gekomen met de uitleg hoe we eruit kwamen. Iets met achter de snoepkar langs en dan was je buiten.
Het ging beginnen en we hadden een prachtig plekje. Jesmay kon heerlijk dansen, kijken en meezingen. Bijzonder Hoeveel het uitmaakt hoe je er aankomt. We waren zo goed geholpen en ik had veel tijd berekend zodat we niet hoefde te haasten. En nog een gezellig praatje bij het wachten. Ik denk dat het wel onder het kopje genieten valt. Jesmay vind het theater fantastisch. Hoe zou dat nou komen??? Je ziet haar helemaal in het verhaal zitten. Heerlijk!
Wat het leuke van dit theaterbedrijf is dat ze altijd meet en Greet is. En ze niet stoppen voordat ieder kindje op de foto is geweest. Natuurlijk wil iedereen er als eerste uit. Gelukkig was de zaal niet zo vol en konden we vrij snel naar de uitgang. Het flauwe was dat ik dacht dat we ook door deze deur erin waren gekomen. (Even voor de duidelijkheid ze zijn allemaal zwart ). Maar dat was niet zo, hier zit een schuin randje. En halverwege denkt meneertje e-fix doei: ik stop we Ff weer in de deur opening – ik hang schuin en Opstopping. Dit is niet zo handig mama. Gniffel gniffel hoor ik om me heen. Sorry we moeten even wachten hij zit vast en moet even opnieuw opstarten. Voor dat ik het wist had 3 man me over het drempeltje de foyer ingetild. Ehh goh bedankt denk ik 😬🤷🏽♀️. En klik meneertje e-fix deed het weer. Nou dan maar in de rij voor de foto. Mama ik ga alleen op de foto hoor. Wat een knappert en daar ging ze.
Tijd om terug te gaan. 1 probleempje, de hele schuine helling kon ik echt niet opkomen. Maar onze jassen hingen wel daarboven op de hoge kapstok. Is mij zegt mama ik ga vast mijn jas halen. En voordat ik wat kon zeggen was al onderweg. Eerst zie je haar springen en vervolgens na een paar keer springen valt er een jas naar beneden. Maar niet allebei de jassen. En daar gaat onze kleine poppetje, meneer wilt u even de jas pakken. Je ziet die man om zich heen kijken, waar komt het geluid nou vandaan? Oh natuurlijk ik help je wel even welke is het? Die roze meneer. En heb hoppa, meisje heeft de twee jassen geregeld. Ondertussen had de brandweerman onze alweer gezien en gaf haar ook een complimentje. Wat heb jij dat goed opgelost! Je zag haar groeien. Ja ik help mijn mama heel heel heel goed. Zo trots op ons draakje het ene moment totaal niet verlegen en oplossingsgericht. En het volgende moment heerlijk op en top kleuter. Zo knap dat ze zo kan schakelen ik zie het steeds vaker bij haar. Aan de ene kant vind ik het jammer dat ze b.v. zoveel zelf moet doen. Maar ik zie dat ze er ook door groeit. Ik ben altijd een beetje bezorgd dat ze niet altijd kind kan zijn. Ze schakelt gewoon zonder problemen. dit zegt ook hoe flexibel en veerkrachtig kinderen zijn.
Werden netjes begeleid naar buiten. Kreeg nog een tip hoe je de rolstoelkaartjes eigenlijk moeten regelen. Dat moet je ook allemaal maar net weten. De brandweerman heeft ons helemaal naar buiten begeleid. Inclusief de lift helemaal geregeld. Dank u wel meneer voor de goeie zorgen. Ons kleine draakje: fijne avond Meneer. Die ging met een glimlach weer naar binnen.
In de auto: mama ik ben best moe. Ga maar lekker even slapen. Het was zo een leuke show ik wil nog een keer. Gaan we morgen? Nee, weer een andere keer. Ik vond meidendag heel heel leuk. Ik ook lieverd. Dit waren poppen he mama? Maar er zat wel iemand in. Ehhh jaaahh? Ja want ik zag de armen en benen. Oké? Ik ben wel helemaal alleen op de foto geweest. Ja zeker en je heb goed mee gedanst en gezongen. Ik ben zo trots op je(op zoveel meer dingendan je weet). Oké mama. en de oogjes waren dicht 😍.
Ilona op wieltjes 